पार्टी सभापति रवि लामिछानेमाथि लागेको सहकारी ठगी प्रकरण, वरिष्ठ नेताहरूको पार्टी परित्याग र पछिल्ला समय नेतृत्वगत विवादहरूले रास्वपाको भविष्यमाथि नै “यो पनि सकिने बेला आयो आयो” भनेर प्रश्नचिन्ह खडा गरेको छ। अहिले सभापति लामिछाने प्रहरी हिरासतमा छन् । उनीमाथि चितवन र तनहुँका सहकारीहरूमा आर्थिक अनियमितता गरेको आरोप छ।

यता, पार्टीभित्रको आन्तरिक असन्तोष र अस्थिरताको आगो दन्किँदै गएको छ। केही दिनअघि सह–महामन्त्री सुमना श्रेष्ठले पार्टीको जिम्मेवारीबाट राजीनामा दिएकी छिन्, जसलाई रास्वपाको आन्तरिक विवादको ज्वालामुखी विस्फोटनको स्पष्ट संकेतको रूपमा हेरिएको छ। यद्यपी सुमनाले एक व्यक्ती एक पदमा रहेर काम गर्न आफुले राजीनामा दीएकी बताए पनी पार्टी भित्रको उकुसमसकुसले सुमनाको राजीनामाको कारण त्यत्ती मात्र नहुन सक्ने देखिएको छ । राजीनामाको शृंखला यतिमै सीमित छैन । यसअघि अनिल केशरी शाह, डा. मुकुल ढकाल, ढाका कुमार श्रेष्ठ जस्ता प्रभावशाली नेताहरूले पनि पार्टी छाडिसकेका छन्।

यदि यस्तै राजीनामाको लहर चलिरह्यो भने आगामी २०८४ को निर्वाचनसम्म रास्वपा नेता विहीन बन्ने खतरा नआउला भन्न सकीन्न । स्थापना भएको छोटो समयमै राष्ट्रिय राजनीतिमा ठूलो उपलब्धि हासिल गरेका रास्वपाका लागि अहिले धर्मसंकटको अवस्था आएको छ। यथार्थमै रास्वपाले गरेका गल्तीहरूको आत्मविश्लेषण गर्ने र त्रुटिहरूको गहिरो चिन्तन गर्नैपर्ने अवस्थाको रूपमा स्थापित भएको छ।

रास्वपाले जनताहरू पुराना दलबाट वाक्कदिक्क भएर वैकल्पिक विकल्पको रूपमा फूल फुल्दा भमराहरूको हुल फूलमा आकर्षित भए झैँ रास्वपातर्फ आकर्षित भएका थिए भन्ने कुरा विश्लेषकहरू बताउँछन् । जनताको पुराना दलप्रतिको आक्रोशको अवस्थामा सान्त्वना र विश्वास बटुलेको रास्वपाले त्यो विश्वास कायम राख्न सकेन । रास्वपाले आफ्नो शुरुवाती भूमिकामा सत्ता बाहिर रहँदा नै जनताका पक्षमा बोलेर प्रशस्त जनमत बटुल्यो । तर, निर्वाचनपछि संसदको चौथो दल बनेको रास्वपाले गृहमन्त्रीको लोभमा सरकारमा सामेल हुने निर्णय गर्यो । विश्लेषक जैनेन्द्र जीवन भन्छन् , “सत्तामोहका कारण जनताको भरोसा गुमाउनु र अपराध लुकाउनु सत्ता सहकार्य गर्नु रास्वपाका लागि आत्मघाती सावित भयो ।”

२०७९ पुस १० मा माओवादी केन्द्र, एमाले र रास्वपासहित बनेको सत्ता गठबन्धनमा रास्वपा सभापति रवि लामिछाने गृहमन्त्री बने। एमाले अध्यक्ष केपी शर्मा ओलीको समर्थनमा उनी गृहमन्त्री बनेको घटनाले पार्टीभित्र आलोचना मात्र होइन, जनतामा पनि नकारात्मक सन्देश फैलिएको थियो । जसको परिणामस्वरूप, रास्वपाको आफ्नै आन्तरिक विवादका कारण लोकप्रियता घट्दै गएको देखिन्छ।